Fragment recenzji autorstwa Kees van Meel (BN/DeStem):
“Granie Kafki nie jest takie proste. Niemal nierzeczywista atmosfera jego opowiadań nadaje się do czytania, ale z pewnością nie jest łatwo nadać jego dziełu formę sztuki teatralnej.

Fabuła nie jest zbyt jasna, co wpasowuje się w groźną atmosferę, duszącą nierealność. Geodeta, o imieniu K., przybywa do wioski, w której pewien Klamm odgrywa niemal boską rolę. Zamek, jego miejsce zamieszkania, jest równie tajemniczy i nieosiągalny. W rzeczywistości każdy odgrywa rolę w jego służbie i wszystko jest zgodne z jego życzeniami. Rozkazy, które pojawiają się znikąd, są wydawane i wycofywane.

Atmosfera dobrze charakteryzuje tę grupę, czasem ludzie jak zombie chodzą w zupełnie przypadkowych kierunkach. Tylko ta jedna nadludzka postać, mianowicie Klamm, może utrzymać ich wspólną uwagę. Ale nikt tak naprawdę nie wie w jakim celu: „Ale czego chcesz od Klamma?” To pytanie jest ważne nie tylko dla tego utworu, ale dla całej pracy Kafki.

Wyraźnie została wyrażona interpretacja reżysera, że Zamek symbolizowałby uniwersalne niepewności. Miłym odkryciem jest między innymi umożliwienie gry Klammowi, który nie jest tam dla graczy, ale porusza się po scenie. W ten sposób absurdalne zagrożenie jest jeszcze wyraźniejsze: wszyscy obecni kłaniają się w pas nic nie wnoszącej postaci. Z pewnością należy zwrócić szczególną uwagę na zrozumienie jednej z kluczowych postaci. Końcówka wielu zdań prawie zanika, a tę niedogodność potęguje ciągłe „bicie serca”, które słychać z głośników.

Na szczęście tekst utworu z pewnością nie jest jedyną rzeczą, która jest warta uwagi. Mianowicie ciągle jest coś do zobaczenia, co wspiera aspekt
tekstowy. Jest to szczególnie widoczne w elementach tanecznych. Niektóre ruchy i rytmy wzmacniają poczucie niewolnictwa, uległości i niepewności. Dzięki temu uzupełnieniu, które jest istotną częścią tej produkcji, z pewnością warto podjąć trud. Fakt, że jedna postać dominuje kilka innych postaci, powoduje dziwną nierównowagę.“

Tekst: “Zamek” Franz Kafka
Reżyseria, scenariusz: Hanna Grosfeld-Buda
Obsada:
Jack Span
Hanna Grosfeld-Buda
Diantha van Putten
Krystyna Bukowiec
Henk Rijk
Muzyka: Johannes Brahms
Oświetlenie: Mark Joosen